Zwisy męskie na taborecie... Czyli o pokrowcu na taboret z krawatów ;)

 Dziś wpis o tym co zrobić gdy mamy w posiadaniu za dużo krawatów... chociaż Pan Goozikowy ma wątpliwości czy jest więcej takich wariatów, którzy mają ich takie ilości ;) 

Swego czasu Pan Goozikowy nagromadził sporo rękodzielniczych półfabrykatów i materiałów. Niektóre z nich są dość nieoczywiste, jak na przykład cały karton krawatów ;)  Jeden krawat zużyty został na poduszkę, część z nich na opisany poniżej pokrowiec; reszta czeka na swoją kolej. Panu Goozikowemu marzy się jakiś większy, patchworkowy projekt, ale w tej dziedzinie jeszcze bardzo raczkuje; ma na koncie dopiero kilka niedużych projektów... ale cały czas ma nadzieję że w końcu nastąpi ta wiekopomna chwila ;) 

Wracając do pokrowca: Pan Goozikowy przebrał posiadane krawaty, wybrał te najbardziej doświadczone życiem, żeby w razie niepowodzenia nie było szkoda, i  uszył pokrowiec. A dokładniej rzecz ujmując trochę uszył a trochę uplótł. Porażki jako takiej nie było, ale pełnego sukcesu też nie. Pokrowiec wyszedł bardzo fajny i Goozikowemu podoba się, ale jak się przyjrzeć widać niedociągnięcia. Pokrowiec w części, nazwijmy to siedziskowej, jest upleciony a po bokach krawaty pozszywane są ściegiem zygzakowym. I tu właśnie pojawiły się problemy, maszyna (albo niedostateczne umiejętności Goozikowego) nie do końca poradziła sobie z różnymi grubościami i rodzajami tkanin: maszyna przepuszczała ścieg, miejscami wyszło nierówno, pofalowane, pomarszczone; ale pierwsze koty za płoty, może kiedyś jeszcze Goozikowy wróci do tematu. Osobną kwestią jest to że pokrowiec jest... ale niema stołka do niego; pan guzikowy jako wzór wykorzystał stołek... techniczny, służący w domu do bardziej lub mnie brudnych prac np. remontowych. Pokrowiec na taki stołek nie za bardzo jest potrzebny. Tak więc pokrowiec czeka aż guzikowy zakupi odpowiedni stołek, a może stworzy coś razem z ojcem, stolarzem - hobbystą.